Για δεύτερη συνεχή χρονιά, ξημερώνει Πρωτομαγιά, εν μέσω πανδημίας – μιας πανδημίας που έχει αλλάξει τη ζωή και την καθημερινότητά μας, τόσο πολύ, μιας πανδημίας, που, αν και ευχόμαστε να ξεπεράσουμε γρήγορα, δύσκολα θα ξεχάσουμε.
Η πανδημία έχει προστεθεί στα προβλήματα των εργαζομένων που, πλέον, αποτελούν «βορά» της εργοδοσίας – προβλήματα που αναμένεται να επιδεινωθούν με το νέο εργασιακό νομοσχέδιο που προωθείται από την Κυβέρνηση.
Oι Μηχανικοί των Τ.Ε.Ι., όχι μόνο δεν διαφέρουν από τους υπόλοιπους εργαζόμενους, αλλά, αν και έχουν αλλάξει άπειρες Κυβερνήσεις, από την ίδρυση των Ιδρυμάτων μέχρι και σήμερα, ενώ τα Ιδρύματα δεν υφίστανται πλέον, παραμένουν έρμαια, όχι μόνο των πιθανών εργοδοτών, αλλά και ενός συνδυασμού συντεχνιακών συμφερόντων, αναχρονιστικής νομοθεσίας και πολιτικής αβουλίας, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να δραστηριοποιηθούν επαγγελματικά στην ειδικότητά τους, χωρίς περιορισμούς και κάθε είδους τροχοπέδη – μία κατάσταση που θεωρείται επιεικώς απαράδεκτη για ένα κράτος που θεωρεί εαυτόν σύγχρονο, πολιτισμένο και εναρμονισμένο με τους Ευρωπαϊκούς του εταίρους.
Οι Πτυχιούχοι Μηχανικοί, όπως και όλοι οι εργαζόμενοι, διαχρονικά ζητούν:
- Ανθρώπινες συνθήκες εργασίας
- Αξιοπρεπείς μισθούς
- Ελάφρυνση των δυσβάσταχτων φορολογικών επιβαρύνσεων για μισθωτούς, συνταξιούχους και μικσομεσαίους ελεύθερους επαγγελατίες
- Ένα ασφαλιστικό σύστημα δίκαιο, τόσο για τους εργαζόμενους, όσο και για τους συνταξιούχους
Επιπλέον, εν έτει 2021, επιβάλλεται, περισσότερο από ποτέ :
- Να σταματήσει να είναι “κλειστό” το επάγγελμα του Μηχανικού, όπως επιτάσσει η εναρμόνιση με την ευρωπαϊκή νομοθεσία, με παράλληλη εξάλειψη κάθε ίχνους απαρχαιωμένης νομοθεσίας
- Η άμεση έκδοση επαγγελματικών δικαιωμάτων για όλες τις ειδικότητες που εκκρεμούν, με εφαρμογή της σχετικής Εθνικής και Κοινοτικής Νομοθεσίας, προκειμένου να μπει ένα ΟΡΙΣΤΙΚΟ ΤΕΛΟΣ στην επαγγελματική ομηρία των Μηχανικών Τ.Ε.Ι
Είναι οδυνηρό, 135 χρόνια μετά από εκείνον τον μακρινό Μάη του 1886 στο Σικάγο, οι εργαζόμενοι να εξακολουθούν να υποφέρουν και να μάχονται για ΤΑ ΑΥΤΟΝΟΗΤΑ. Ωστόσο, ο αγώνας συνεχίζεται και θα συνεχίζεται.
Η 1η του Μάη δεν είναι αργία, είναι ΑΠΕΡΓΙΑ.
ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ Ε.Ε.Τ.Ε.Μ.