Παρατηρώντας συστηματικά τα όσα δηλώνει κατά καιρούς η υπουργός Παιδείας για τον ρόλο και την αποστολή των Τ.Ε.Ι και των πτυχιούχων τους, την διασφάλιση των επαγγελματικών δικαιωμάτων που απορρέουν από τον τίτλο σπουδών και την ειδικότητα τους καθώς και για τα θέματα που συνδέονται με την Οργάνωση του επαγγέλματος τους, διαπιστώνω ότι έρχονται σε αντίθεση με την ισχύουσα νομοθεσία και την διεθνή πρακτική. Γύρω από τα θέματα αυτά επισημαίνουμε τα ακόλουθα που ενδιαφέρουν 300.000 οικογένειες σε όλη την χώρα.
Μετά την ψήφιση του νέου ν. 4009/11 για την δομή και λειτουργία των Α.Ε.Ι δηλ. Πανεπιστήμια – Τ.Ε.Ι και παρά τις βελτιώσεις του στην ολομέλεια της Βουλής, τα ακαδημαϊκά και επαγγελματικά προβλήματα στον χώρο των Τ.Ε.Ι εξακολουθούν να υφίστανται και ο νόμος αυτός δεν εφαρμόζεται στα πανεπιστήμια από την αντίδραση μικροομάδων ειδικών συμφερόντων, που τα κλείνουν όποτε θέλουν.
Ήδη το Συμβούλιο της Επικρατείας επέστρεψε τα σχέδια Π.Δ, στο Υπουργείο Παιδείας λόγω των νομοτεχνικών προβλημάτων που περιείχαν οι ρυθμίσεις τους.
Έτσι, για μια ακόμη φορά, θύματα αυτής της ανευθυνότητας των συντακτών των σχεδίων, καθίστανται οι πτυχιούχοι των Τ.Ε.Ι, ενώ οι ίδιοι θα μείνουν ατιμώρητοι!
Η μη έγκριση, από το Σ.τ.Ε των σχεδίων Π.Δ, ουδόλως μας εξέπληξε, αφού είχαμε εγκαίρως επισημάνει ότι, οι διατάξεις που περιλάμβαναν και κυρίως εκείνες για τον νεφελώδη «Διευρυμένο Φορέα Μηχανικών ή των Γεωτεχνικών», τις αρμοδιότητες του, δηλ, να καθορίζει τα «όρια και το φάσμα των επαγγελματικών δραστηριοτήτων» ως προϋπόθεση έκδοσης της «άδειας άσκησης του επαγγέλματος», ήταν νομικά αστήρικτες και υπερέβαιναν την εξουσιοδοτική δυνατότητα του.
Οι πολιτικές ευθύνες όμως της Υπουργού Παιδείας είναι τεράστιες και οι πρόσφατες διακηρύξεις της «περί σύγκρουσης με τις Συντεχνίες» ηχούν παράταιρα στα αυτιά των πτυχιούχων Τ.Ε.Ι, αφού τα σχέδια Π.Δ – όπως την είχαμε προειδοποιήσει – έπασχαν εξ αρχής, διότι οι συνεργάτες της τα είχαν κόψει και ράψει στα μέτρα των γνωστών συντεχνιών, που δήθεν καταγγέλλει!
Η Υπουργός, εδώ και δύο χρόνια, αρνείται να συζητήσει, με τις ενώσεις των πτυχιούχων Τ.Ε.Ι, το χρόνιο πρόβλημα των εκκρεμών επαγγελματικών δικαιωμάτων τους.
Αντιθέτως, με στόχο την επαγγελματική τους χειραγώγηση, συνεργάστηκε στενά με τους ανταγωνιστές των Τ.Ε.Ι και ιδιαίτερα με εκπροσώπους της πιο σκληρής συντεχνίας της χώρας στην οποία και η ίδια ανήκει!
Οι Διοικήσεις των Τ.Ε.Ι, εδώ και 25 χρόνια, είναι συνυπεύθυνες, διότι έμμεσα ή άμεσα συντελούν στη διαιώνιση αυτής της κατάστασης είτε με άστοχες ενέργειες, είτε με το να λειτουργούν τμήματα τα οποία δεν πληρούν τις προϋποθέσεις που θέτει ο Ιδρυτικός νόμος των Τ.Ε.Ι.
Αποτέλεσμα αυτής της εκκρεμότητας είναι η άνιση επαγγελματική μεταχείριση των πτυχιούχων τους και η απαλλοτρίωση του συνταγματικού τους δικαιώματος αναφορικά με «την άσκηση της επαγγελματικής τους ελευθερίας».
Το διακύβευμα επομένως δεν είναι ίδιο και για τις δυο πλευρές, αφού τις επιπτώσεις αυτής της εγκληματικής «αμέλειας» επιβαρύνονται μόνο οι πτυχιούχοι των Τ.Ε.Ι, οι οποίοι έχουν άμεσο ενδιαφέρον και έννομο συμφέρον κατά το Σύνταγμα και τους νόμους, για την τύχη των εκκρεμών σχεδίων Π.Δ, αφού αυτά πρέπει να ρυθμίζουν δικαιώματα που απορρέουν από γνώσεις που αποκτήθηκαν σε κρατικά Ιδρύματα ανώτατης εκπαίδευσης.
Οι όροι και οι προϋποθέσεις άσκησης του επαγγέλματος πρέπει να συμβαδίζουν με τα διεθνώς επικρατούντα για τον αντίστοιχο τίτλο σπουδών.
Η εμμονή, για σύσταση διευρυμένου Φορέα σε κάθε επιστημονικό πεδίο, της παρούσας ηγεσίας του Υπουργείου Παιδείας, αποτελεί παραλογισμό, όταν με το νέο νόμο 4009/11 διατήρησαν τον Τεχνολογικό και Πανεπιστημιακό Τομέα με διακριτούς ρόλους στα πλαίσια των Α.Ε.Ι!
Το πρόβλημα επομένως, του καθορισμού των επαγγελματικών δυνατοτήτων των πτυχιούχων Τ.Ε.Ι, δεν θα λυθεί, όσο η Ελληνική Πολιτεία διατηρεί σε ισχύ:
1. την απηρχαιωμένη νομοθεσία που αφορά τα ολιστικά επαγγέλματα των πτυχιούχων του πανεπιστημιακού τομέα (Μηχανικών, Γεωπόνων, Οικονομολόγων) η οποία διαμορφώθηκε υπό άλλο εκπαιδευτικό σύστημα από το 1927 μέχρι το 1970,
2. τους νόμους για τα υφιστάμενα επιμελητήρια των πτυχιούχων σχολών πενταετών σπουδών, που ουσιαστικά ανήκουν στην λεγομένη κατηγορία των κλειστών επαγγελμάτων καθώς και ένα πλήθος ευνοϊκών διατάξεων που προστατεύει αυτά τα επαγγέλματα οι πτυχιούχοι των Τ.Ε.Ι να αποκλείονται από συναφείς επαγγελματικές δραστηριότητες,
3. επιμένει στο δυϊσμό της ανώτατης εκπαίδευσης, σε μια χώρα άκρως αντιπαραγωγική.
Γιατί δεν λύνεται το πρόβλημα;
Η έλλειψη ειλικρινούς διαλόγου με τους άμεσα ενδιαφερομένους και η επιμονή των κυβερνώντων να χειραγωγήσουν – με πλάγιο τρόπο – τη συνταγματικά κατοχυρωμένη επαγγελματική δράση των πτυχιούχων Τ.Ε.Ι, οδηγεί κάθε προσπάθεια ορθολογικής επίλυσης του προβλήματος στις καλένδες.
Η διατήρηση των δυο τομέων στην ανώτατη εκπαίδευση απαιτεί σύγκρουση με κατεστημένες λογικές και αυτόνομους επαγγελματικούς ρόλους για όλους τους πτυχιούχους της.
Οι τετραετείς σπουδές στην ανώτατη εκπαίδευση δεν οδηγούν σε βοηθητικούς ρόλους στην παραγωγή, όπως επιθυμούν κάποιες προνομιούχες επαγγελματικές ομάδες των κλειστών επαγγελμάτων, ούτε οι πενταετείς σπουδές πρέπει να εξασφαλίζουν πολλαπλές δραστηριότητες που δεν εδράζονται σε ανάλογες σπουδές.
Αυτές οι αντιλήψεις ανήκουν στο παρελθόν και οδήγησαν την χώρα στη χρεοκοπία. Καιρός να γυρίσουμε σελίδα, ή να καταργήσουμε τον έναν από τους δυο τομείς. Μέση λύση, κυρία Υπουργέ της Παιδείας, δεν υπάρχει, όσο έχετε χρόνο στη διάθεση σας.
Συγκρουστείτε λοιπόν με τις συντεχνίες, που ιδρύθηκαν με νόμους του 1927!
(Όπως δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα ”Κόσμος του Επενδυτή” το Σάββατο 5 Νοεμβρίου)
Υποβολή απάντησης